ailecek pikniğe gidip kuzenimi piknik alanında unutup yola çıkmamız. tam şehre girecekken o "bir şey mi unuttuk ya?" sorusunu soran ilk insan ve bir anda çılgına dönen yengem sayesinde herkesin durumu ayıkması. geri dönüp kuzenimi o karanlıkta anayolda usain bolt gibi koşarken görmemiz*. sanırım benim en güldüğüm kısım da burası. sanki yetişmek istercesine saatlerdir koşuyordu*. 2020'de yaşansa kesin müge anlı'ya çıkardık.