her dindar yobaz değildir. bu görmezden gelinmemesi gereken bir gerçektir. bunu kafamızın bir köşesine yazalım önce. peki bir insanın hem dindar hem eşcinsel olması çelişkili bir durum mudur? çelişkili de diyebiliriz çelişmez de diyebiliriz. bunun bir önemi yok, insanların yaptığı çoğu şey inandığı çoğu şeyle çelişebilir. insan denilen şey kalp ve beyin gibi iki tezat şeyi bünyesinde barındıran bir yaratıktır sonuçta. kaldı ki dinle çelişmek için eşcinsel olmak şart değil. heteroseksüeller de inandıkları dinle çelişebilir (evlilik öncesi ilişkinin haram olması, mastürbasyonun haram olması vs.)

gel gelelim, yobaz olmak apayrı bir durumdur ve her dindara atfedilemeyecek kadar vahşi bir kavramdır. halk arasında dinci ve şakirt olarak da bilinen bu grup inançlarını dikte etme eğilimi gösterirler ve kapalı kapılar ardında inançlarını en çok ihlal edenler de onlardır yine. nefretler yıkanmış kalpleri empati, vicdan, özgürlük gibi güzel şeyleri barındırmaz. midenizi bulandırmaları için eşcinsel olmaları gerekmez. ha ama eşcinsellerse daha bir mide bulandırıcı olurlar. kendileriyle bu kadar çeliştikleri için değil, eşcinselliğin bile kaplerine vicdan ve empati tohumu ekemeyecek kadar kirlenmiş oldukları için.