komşu ülkelerimizden bir tanesi. avrupa nın şımarık çocuğu olarak bilinir.

başkenti atina. batı komşumuz. isyankar bir millete sahip ülke. türkleri pek sevmezler. zamanında istanbul u bizim atalarımız ellerinden aldı diye. ama hatırlamazlar ki zamanında izmiri işgal ettiklerini. oradan da denize dökmüşüz zaten onları. nasıl sevsinler ki bizi, kuyruk acısı büyüktür bu ülke insanlarının türklere karşı. bu sebeple gözleri ülkemizdedir halen, ufak ufak örgütlenip topraklarımızı satın alıyorlar örneğin.

türkiye için sorunlu bir komşu olmasını bir kenara atarsak güzel bir memleket.
halk dansları müzik leri (folk,rembetiko,laika) heleki buzuki den çıkan o ses e bir hayranlığım vardır.
yugoslaw olmama rağmen kendi müziğimi sevmem, ama rum müziği ne hastayım dır, güzel bir gün batımını izlerken dinlenilesi müzikleri mevcut.

memurlarına yılda 13 maaş veren, yok işe erken geldiniz alın ikramiye, yok işten geç çıktınız buyrun ikramiye diyerek para dağıtarak bütçesini zora sokan, ab üye ülkelerinin el ele verip kurtarmaya çalıştığı * ağır ekonomik krizle boğuşan komşu ülke.

seksi ayılar ülkesi.

dillerine ayrı isimlerine apayrı hasta olduğum ülkedir. isimlerinin çoğunun -is ve -os ile bitmesi çok seksi.

(bkz: isimle tahrik olan insan modeli)

türklere karşı önyargısı bulunan, aşırı milliyetçi ve hırçın bir millettir.

sevimsiz ırk..bir yunan göçmeni olarak sevmediğim iki ırktan biridir diğeride fransızlardır. kendi ülkemde gittiğim yerlerde çalan yunan müziğinede otellerin önündeki yunan bayraklarınada kıl oluyorum..beylerrr adamlar ilkokullarından barbar türkler bizim ebimizi yine sikecekelr eğitim alıyorlar..selanik haricinde türk bayrağı göremez türkçe şarkı dinleyemezsiniz...inşallah marta kadar iflasları açıklanacak... kalisperaymış..sikerler olum sizin kalisperanızı....

ekonomik açıdan sonları oynayan ülke..

yunanistandaki rumlar, kıbrıstaki rumlara oranla türkleri daha fazla severler. kültürümüz o kadar aynıdır ki. severim onları. *

şu sıralar yeni borç alımları ve kemer sıkma politika yüzünden ayaklanmalar yaşıyor. ülke yine bir kaos ortamında,canlı yayında.

avrupa medeniyetinin temellerinin atıldığı ülke. nüfusu 10 milyon civarındadır ve ülke nüfusunun önemli bir bölümü atina'da yaşar. ab'ye girdikten sonra sanayisi gerilemiş, turizm gelirleri artmıştır. uzunca bir süre yunanistan'da bulunmuş bir insan olarak şu kadarını söyleyebilirim; kendini italyan sanan türklere yunanlı denir. malesef yunanlıların türklerle ilgili nefreti sıradan vatandaştan, eğitimli kitleye kadar herkesin genlerine işlemiş durumda denilebilir. çok yakın arkadaş olduğunuzu düşündüğünüz, sol görüşlü arkadaşınız bile aniden kuzey kıbrıs'taki tüm türklerin sürülmesi gerektiği gibi fantastik fikirler öne sürebilir ya da nazi sempatizanları tarafından atina'nın ana caddesinde dayak yiyebilirsiniz. koca yunanistan'da türk kahvesi satan yer yoktur çünkü onun adı greek coffee'dir. 80'li yıllarda türk kahvesi denmesi ayıp sayılmış ve tüm cafelerden bir bir bu ibare kaldırılmıştır. ortak yemeklerimiz olduğu doğrudur. fakat iki halkında daha başarılı olduğu yemekler ve tatlılar vardır. türkler tatlı ve sebze yemeklerinde daha başarılı, yunanlılarsa deniz ürünleri konusunda daha iyilerdir. atina, istanbul gibi bir kentten sonra bir hayli sıkıcı ve yavan, selanik'se izmir'in daha bakımlı ve küçük halidir. yunan adaları ise insanın aklını başından alacak kadar güzeldir. rodos dışında hiçbir adada türk nüfus kalmamıştır. yunanistan ekonomik bakımdan siki tuttuğu için türk turistler kıymete binmiştir. ucuz ve türk sahillerinden daha temiz olduğu için neredeyse tüm adalar türk turistlerin işgali altındadır. size tavsiyem yunan adaları dışında yunanistan gezmek için çok kasmamanız. adalar arasında sakız, rodos, midilli ve nisyros'u tavsiye ederim.

son yıllardaki ekonomik krizler nedeniyle bir çok türk için "yunanistan'dan ada mı alsak acaba ucuza kapatırız şimdi ekiekikiki" geyiğine konu olmuş ülke. ege sahillerinde yapılan tatillerde radyolarında çalan güzel şarkılarla rakı-balık sofralarımızı müzikleriyle şenlendiren ülke ayrıca.

çocukluğumda yaşadığım ege köyünde radyonun frekanslarını karıştırırken mutlaka denk gelirdi yunanca ezgiler. o günlerden kalma bir hoşluk duygusudur içimdeki karşı kıyıdaki halka. yüzyıllar boyunca dipdibe yaşamışız köylerimizde. onlar bizim ramazan bayramımızı kutlamışlar biz onların paskalyalarını. ama işin içine siyasetçiler girince aniden düşman etmişler bizi birbirimize. neden savaştığımızı, neden düşman olduğumuzu bilmeden... yunanistan; yakındaki unutturulan uzak akrabamız... kardeşimiz...(bkz: benden selam söyle anadoluya)

dunya kupasinda destekledigim ulke, ekonomik kirizine zartina zurtuna ragmen turkiye'den cok daha sakin ve yasanilasi bir ulkedir.

turkiyede pek cok rum-ortodoks gencin liseyi bitirdikten sonra gocup gittigi ulkedir. bu goc sebebi ile su gunlerde istanbuldaki rum okullarindaki ogrenci sayisi inanilmaz derecede azdir.

son yillarda turk-yunan iliskileri bayagi bir duzelmis durumda, taraflar artik isin tarihsel tarafindan ziyade kulturel/ekonomik yonlerini ele aliyorlar.

bu aralar yunanistan deyince türkiye olarak kakalamaya çalıştığımız ünlüler ve ibretlik youtube yorumları aklıma geliyor

komşu . enteresan bir şekilde sevdiğim ülke .

hakkındaki entryleri okuyunca bi an ''ayy cnm benim ne şeker şeysinse öyle'' diye sarılasım geldi. noldu ayol. düne kadar kanlı bıçaklıydık. gerçi güneydeki komşuların kızınca ne kadar çirkinleştiğini gördükten sonra yunanistan candır diyorum.

syriza zaferi ile birlikte egenin batısının doğusundan fersah fersah ileride olduğunu kanıtlayan ülke.

eşcinsel evliliklerin yasalar tarafından tanınması konusunda bugün itibariyle ülkede görüşmeler yapılıyor. komşudaki bu değişiklik uamarım bizim ülkemize doğru da dalgalanır. üzüm üzüme baka baka yarılır.