iğrenç bir zakkum şarkısı.

morrissey'in first of the gang to die adlı şarkısına bir hayli benzediği kısmına değinmeden geçmek gerekirse, ne birbirlerine, ne de başkalarına ait olabilenlerin dinledikçe birbirlerini hatırladıkları zakkum şarkısıdır. neşeli gibi durur bu şarkı, oysa adamın amına koyması gayet muhtemeldir. bir kez dinlersiniz iç burkar, hadi bir daha dinleyeyim dersiniz, içinizde bir türlü kapatamadığınız o boşluğu fark edersiniz, bir kez daha dinlediğinizde de ''gömleğim beyaz olsun...'' bölümünde ağlamaya başlarsınız..

bir tüketim toplumu olarak şarkı sözlerini de tükettiğimizin resmidir efenim. aslında bu kadar berbat bir şarkı yaptıkları için tebrik etmek lazım. herkesin harcı değil.