dramdan çok kabir azabı olarak yaşadığım eziyet. katılmasam "bak, evlenemedi ya, çekemedi, o yüzden gelmedi!" olur. katılsam o gereksiz güruh ve kalabalık içinde ve eğlence anlayışıma asla uymayan bir zırıltıyı çekmek zorundayım. bir de evlenenler benim bebekliğini bildiğim insanlar artık. acıyan bakışlara maruz kalarak, sinirden kendimi yiyerek, gerim gerim gerilerek katlanıyorum işte.