bazen düşünüyorum da ne acayip zamanlarda ne acayip müzisyenleri keşfetmişiz. sene 2005 ve daha üniversiteye yeni adapte oldugum sene dönemin britanya kaynaklı bir yabancı müzik dergisinde ingilizlerin alternatif camiaya verilen en havalı ödülü mercury prize için adaylıklardan mı bahsediyorlar neyse, dikkatimi çekiyor, tabii bu sırada su an kapalı olan ama vakti zamanında küçük ama ultra sevimli ve bagımsız film manyagı alkazar sinemasına giriyorum. biletimi alıyor ve koltuguma oturuyorum. arkamda da bir kız aatj in albüm kritiğini okudugumu görünce, başlıyor anlatmaya, mükemmel müziğinden tut, soulseekte ne kadar zor bulduguna kadar. veriyor kulaklıkları bana. 15 dk önce merak ettiğim albümden tadımlık dinliyorum. bağımsız bir film öncesi "hope there's someone"... tanımadıgım bir insandan güzel bir jest olarak hayatıma giriyor kısacası.