mesele cinsellik olduğunda pek çok kişi mevzuyu "üreme içgüdüsü" üzerinden açıklar, mevzuyu buradan koyarsak zaten eşcinseller hasta insan konumuna düşer, en azından bunun böyle olmadığını şimdilik biliyoruz. aseksüeller noktasında ise daha çetrefilli bir durum var, yine çoğunluğun sandığının aksine bu insanlar hiç bir duygu beslemeyen bir nevi oto-robot değil, duyguları var ve evet etten kemikten bir insanı seviyorlar. ama malumunuz ki bir aseksüel birisini sevdiğinde herhangi bir cinsel dürtü beslemiyor, yani "içgüdü" üzerine yapılan anlatımlar bir biçimde boşa düşüyor.

şimdi kendimden yola çıkmam lazım. yaşamım boyunca hemcinslerimden hoşlandım ama ilginçtir ki bu hoşlantı çoğu zaman bildiğimiz zamanda cinsel bir istek halini almadı (belki de porno endüstrisinin bir etkenidir bilemiyorum ve ergenlik yıllarımda bu görüntüleri açtıklarında kusmak isterdim). işin cinsel boyutu benim için katlanılması gereken bir şey gibiydi yani, şimdi tamamen bu cinsel alanın uzağında olduğumu söyleyemem, yani çok çetrefilli bir şey kesinlikle "asla olmaz" da diyemiyorsun ama hoşlandığın birine karşı "olur" diyecek halde de değilsin, iki arada bir derede durumdur. bu durumda aseksüel olmak "ya hep ya hiç" dercesine cinsellikten uzak mı durmaktır yoksa bu işin bir ölçeği mi vardır, bunlar baktığımızda belki de yaşam boyu sorgulanacak konulardır.

ama insanın kaderine küfrettiği bir haldir yani, zaten eşcinsel eğilimin sağ olsun çevrendeki insan havuzu daralıyor, üstüne bir de aseksüel eğilim var, yetmezse "hs" kodlamasıyla bilinen boktan bir fiziksel rahatsızlık, sanırsam tanrılar içkili bir sofra ardında bir araya gelip sırf taşak geçmek için birini yaratma ihtiyacı hissetmişler.