goncagül sunar ın gene sözü müziği kendisine ait 2013 yılında yayınladığı şarkısı. aşk hayatın içinde yer alan, hayatı toz pembe görmemizi sağlayan unsurlardan biri. belki de aldatıcılığı bundan. hani aşık olunca gözümüz dünyayı görmez, her şey göze güzel görünür derler ya. o görüntüler, o sokaklarda yaşanmış ya da yaşanan acıları görüş kadrajımızdan çıkarabiliyor, o sokaklara belki de ütopik bir romantiklikle bakıyor ve ne güzel sokaklar diye bakıyoruz. halbuki bizim dışımızdaki dünyada o sokaklarda yaşanan başka hayatlar var ve o hayatlar toz pembe olmayabiliyor. hatta ironisini de yapıyor saf bir iyimserlikle, "gülüp geçmek lazım bunlara". benim için en çarpıcı kısım, ikinci kısmından sonraki sırtından vurulur kısmındaki saat tiktakları hissi veren ve zamansızlığı aklıma getiren, bir yandan da nefes alış veriş efektleri ile soluk soluğa zamane telaşesine atıfta bulunan ses efektleri oldu. şarkıyı yükseltip, dikkatleri çekiyor ve şarkının ters köşeye yatıran kısmı bence. hele "kendi söküğünü diker hayatımız" sözü ise hayatın bütün bu acıları ve/veya sevinçleri umursamazca önündeki bütün kusurları gidererek / ortadan kaldırarak devam ettiğini ifade ediyor. hayatın duymak istemediğine sağır olması, ayrı bir teşbih harikası. adeta john lennonın sözünü doğrular nitelikte bir çok yer: hayat biz gelecek için planlar yaparken, başımızdan geçenlerdir. linki şurada: