hicri takvime göre muharrem ayının 10. günü kutlanan, müslümanların hakkında bir çok efsanesi olan özel günlerinden bir tanesi. bu sene öğretmenler günüyle aynı güne denk geldi.

aleviler ve şiiler için kutlanan değil yas tutulan bir gündür.

"dikkat ettiniz mi , bugünlerde sessiz sedasız bir oruç tutuluyor...aynı sınırlar içinde yaşayan iki farklı
inanç...ve akıl almaz bir tezat ! öyle böyle değil, milyonlarca oruçlu insan ama caddede, meydanda görünürde kimseler yok, davul yok, bağıran yok, çadır yok, parti, belediye,reklam, siyaset hoyratlığı- çirkinliği istismarı, iftar koşuşturması, "yetiştiremeyeceğim" telaşı yok...tutmuyorsun diye küfür veya sopa yiyenlerin feryadı da yok..."

işte öyle bir orucun son günü aşure günü...

yılın en sevdiğim günlerinden biri. küçükken beklerdim ki bizimkiler aşure yapsın da yiyelim. içine fındığını fıstığını bademini bol koyardık. baklasını ağzımda eze eze yemeyi çok severdim. off canım çekti...

iş kan dökmek olunca histerik-psikopat bi haleti ruhiye bürünen sevgili komşularımdan ses çıkmayan gündür. cehenhemde cayır cayır yanin emi!!!

caferilerle alevilerin, sünnilerden biraz daha farklı inançları vardır bu günle ilgili. sünniler nuh tufanında nuh peygamberin çeşit çeşit malzemeyle bu tatlıyı yaptığına inanırken, aleviler ve caferiler yezid ve taraftarlarının kerbela katliamından sonra yaptığına inanır. bu nedenle o gün aşure yemezler, banyo yapmazlar, oruç tutarlar, eğlenmezler.

gece buzdolabını açınca bakıp bakıp geri dönmediğimiz nadir zamanlardan biri. hiçbir şey olmasa da 2-3 kase aşure bulunuyor en azından. tarafımdan malzemeleri kafam kadar olmayanı ve şeker komasına sokmayanı makbuldür.

rivayete göre peygamber efendimizin torunları hz. hasan ve hz.hüseyin ve müslümanlar kerbelada yezid'in eline düştüğünde, açlıktan yanlarında ne varsa bir kazana atar pişirir, ilk aşure öyle olur, inanmak zorunda olmadan anlamı geniş olan bir anmadır, insanlar komşularına aşure verirken bu bizden değil şu bizden değil diye düşünmez, yaslarını tutar pişirdiklerini paylaşır, benim en sevdiğim zamanlardandır aşure yediğim için değil yüzyıllar önce olan bir acıyı bugün hala paylaşan insanları gördüğüm için ve bana insan olduğumu dünyanın geçici olduğunu hatırlattığı için

(bkz: aşura günü)
(bkz: zillet bizden uzaktır)
(bkz: heyhat minnez zille)
(bkz: lebbeyk ya huseyn)
" aşura gününden ders alın, bugün yezid ve yezid gibilerden bir eser kaldı mı? her yıl imam huseyn'in toplantıları ve anlamalarında gözler imam huseyn için daha çok ağlıyor. imam huseyn'in kırkı - erbain merasimi- ndeki gösteriler onun düşmanlarının gözüne ok gibi saplanıyor.
...seninle barışanla barışır,seninle savaşanla savaşırız."