"gılela*
...
dönen rügârları anlatıyor annem
akşam telaşında damlarda.
...
her şeyi duyuyorum ben
bir yürek gibi atmakta olan dağı,
gılela hevesiyle uçuşan etekleri
artık üzgün ve yaşlı olan anneyi.

...
buradayım
aynı efkâr ve bakışla
tepelerin arasında sanki gizlice büyüdüm.
geçmişin ve geleceğin çizgisinde bir bağ
bakıştan fazlasını anlatıyor,
yitip gidenleri
ölü annenin toprağında gece ağlamayı.
...
bir ben tamım kederimde sanki
bir de dağları suskun yeryüzü.

...
sanki annem
hep buğday savurmuş
kalbinin hizasından.
...

ayçiçeklerinden söz ettiğinde o
bir dağ başlıyor dünyada
ölülerimiz dirilip
güneşe yürüyor.
tıpkı ay çiçekleri gibi
kırık boyunlarıyla
güneşi arayan.

o berberoj** derken
orada bekleyen
dağ değil
yürektir."

(bkz: gılela)
(bkz: son dağ)*

*gılela: rüzgâr nedeniyle oluşan küçük hortum.
**berberoj: ay çiçeği.