bülent ortaçgil'in ''sen'' albümünden olan ve nedense gerilerde kalmış telefon parçası vardır ve günümüzdeki gerçek olmayan sosyalleşmelerimizi sağlayan msn, skype, facebook ve twitter gibi internet tabanlı kanalların öncesini tetikleyen o cepte taşınan kutuyu öyle güzel de anlatır ki bence geri planda durmuşluğu da bu yüzdendir. *



şu an yaşıyor olduğumuz çıkmazların, yapay sosyalleşmelerimizin, içten ''gibi'' gözüken yalandan sohbetlerimize eşlik eden yabanıl hayatlarımızın, mazeretten yoksun bıraktığımız ve özgün olmaktan çoktan uzaklaşmış olan nefeslerimizin kimsesiz, yorgun, ağrılı ve tükenmiş buğusu, telefonun karşısında aslında hiç de olmayan, boşuna var etmeğe çabaladığımız ''kimsecik''lerin ne kulaklarını ısıtıyor ne de dudaklarını ıslatıyor.