birarada bulunmasını çok komik bulduğum iki kavram. toplumsal arenada henüz kabul görmeyen eşcinselliğin gizli yaşandığının ileri sürülmesi heteroseksüel imaj yaratmaktan öteye gidemeyen bir durum. bu iddia iki gerekçeyle karşımıza çıkmaktadır. birincisi feminen olmadığını belirtme çabası; yaratılan maskülen imajla standart bir heteroseksüelden ayırt edilemediğinin altını çizmektir. diğeri ise gay aleminden uzakta yaşamaktır; gay arkadaşlara sahip olmamak (varsa da gizlilerden seçilmiş olanlar), gay bara gitmemek, gay kimliğiyle yaşamamak, sadece kapalı kapılar arkasında seks yaşarken boşalma anına kadar eşcinselliğinin açığa çıktığını ileri sürmektir.

sürekli gizli olduğundan dem vuranların;

- eşcinsellik bir fantezidir ve sadece seks amacıyla yaşanabilir
- bu yapılan zaten yanlış bir şey, o nedenle olacaksa düzgün ve gizli biriyle olmalı

gibi kabullenememe ve kompleks ürünü sözlerini duymak şaşırtmayacaktır.

sanki toplum kabul etmiş ve herkes açık yaşıyor da bir onlar gizliymiş gibi bir portre çizmek kendini kandırmaktan fazlası değil.

ben gayim ve çevrem tarafından hoşgörülmeyeceğni bildiğim ve/veya öyle sandığım için afişe etmiyorum. bilen/sezen de bana söylemediği sürece ben kendimi afişe etmem

bence gayet normal. hele türkiye'de bunun olması daha da normal. cehalet her yerde.

hakim olan heteroseksist genel kitlenin hoşgörü sevgi ve saygıdan bir haber olmasının üzücü sonucu.

hayatımın pek önemli mevzusu. evlendim eşcinsimle, ailemin haberi yok.
(bkz: harvey milk)

böyle homofobik bir ülkede gayet normal. benim çevremde bilen de var bilmeyende. saklama gereği duymuyorum ama ben eşcinselim deme gereği de duymuyorum. şimdiye kadar soran olmadı eşcinsel misin diye. sakallı bıyıklı olunca konduramıyorlar sanırım.

patavatsızlıkla açıksözlülük arasında ince bir ayrım var, bilinmesi ya da söylenmesi gereken durum dışında söylemem, kimse bana kızlığını nasıl bozdurduğunu anlatmıyor gelipte bana ben heteroseksuelim dün yiyiştim demiyor, eşcinsel olmanın diğerleri tarafından merak edilen çok büyük bir kısmı gerçekten de cinsellik, kimse artık taktığın küpeye, giydiğine rengine karışmıyor, cinsiyet ayrımı ortadan kalktı gibi,hatta bana fikrim sorulursa durduk yere cinsel kimliğini açıklayanların arandığını düşünüyorum (çok sağlam aktivist değilse)

cafede otururken yan masadan telefon numarası istendiğinde "gizliyim ben ayol" diyen kişilerde yok değil. böyle bişey değildir.

"patates ve ketçap" ya da "rakı ve kavun" ikilisi gibidir. birbirlerine eşlik ederken daha cazip ve lezizdir!

ben bu konu hakkında şöyle birşeyler karaladım (bkz: eşcinsellerin görünürlüğü)

ironiktir bu iki kelimeyi yanyana tutmak, ama toplum şartları diyip kabullenmemek de gerek. bulunduğum üniversite ve yerel aşırı derecede homofobik/muhafazakar yani açık kimlikli bir eşcinsel olmak beni mahvedebilecek bir şey gibi görünüyor ama siz ne kadar ayağınızı yere basarsanız o kadar tepkiler azalıyor. mesela ilk geldiğimde eşcinselim demeye utanan ben şimdi eylemlerde olsun, düzenlediğim etkinliklerde olsun lgbti dövizler taşıyıp, soranlara evet diyebiliyorum. önceden tehdit edenler şimdi sadece bakıyorlar * he ailem burda değil, onların yanında zalim bir heteroyum *