herseferinde bana ''keşke'' yi patlattıran durum.
hangi gay, kendi cocuğunu kucaklamak istemezdiki..!

kesinlikle bende de olan arzudur. önceki yorumlarda bahsedilmiş, doğru adam olursa isterim ama bu ülkede haklarımız yok gibisinden. çok doğru, bence de öyle. ama ben bir çocuğum olmasını gerçekten çok istiyorum. yurtdışında bir hayat orada bir ilişki bir çocuk benim gibi kontrolcü biri için bir macera.

buradaki alternatiflerim nedir?

evlenebilirim/evlat edinebilirim/koruyucu aile olabilirim. bana sonuncusu daha mantıklı geliyor. çünkü çocuğun ne olursa olsun bir anneye ihtiyacı var. bu yüzden koruyucu aile olmak bana en yakın duran seçenek. ha esenekli adamımdır bir gün evlenir miyim, kendim bile kestiremiyorum.
not:gay im

çocuğun böyle bir baba yahut böyle bir hayat tarzı isteyip istemeyeceğini bilmemenin getirdiği gereksiz düşünceler silsilesi.

bir eşcinselin çocuk istemesini anlarım ama bir eşcinselin ya da herhangi bir insanın illaki kendi kanından bir çocuk istemesini anlamam. ha kendi kanından ha evlatlık ne olacak ? önemli olan bir canı büyütmek ona sevgini verebilmek değil mi ? doğurduğunda veya doğurttuğunda bu dünyaya bir şey kazandırmıyorsun ama evlatlık edindiğinde kazandırıyorsun.
bir çocuğu olması için kan bağını şart görenleri asla anlamayacağım. soy devam ettirme uğuruna bencil hareketler.

benimde sahip olduğum arzu. kan bağımız olmasada olur ama birbirimize içten bağlı olalım ve evlatlık alırsam eğer, bunu ona söylerim asla saklamam.
(br)birlikte oyun oynayalım mesela. oyunda ben bilerek yenili3lm, onun g0tü kalkınca ben hırs yapıp yendiğimde ağlasın, sonra ben şebeklik yapıp ortamı yumuşatıyım, evcilik oynarız, top oynarız, anime izleriz, çok şeker ve çikolata yemesine izin vereyim, hastalandığında başından ayrılmayayım, ateşini düşüreyim, birlikte okula gidip gelelim, diğer çocukların velileriyle tartışıyım, öğretmeniyle tartışayım, istediği telefon bilgisayar çok pahalı olunca kavga edelim, birlikte yemek yapalım, temizlik yapalım, spor yapalı, gezintiye çıkalı, ona dövüş sporu öğreteyim, alışverişe çıkalı, omzumda ağlasın, okuldan geldiğinde önüne sıcak çorbasını koyayım, "yine mi bulgur çorbası baba yaha" desin bende "çemkirme babana onu bulamayanlar var" diyim, ona baktıkça kendi çocukuğumu, ergenliğimi, gençliğimi hatırlayım gittikçe annem ve babam gibi olduğumu ve aslında onların benim için yaptıklarını anlamaya başlayayım. birlikte tiyatroya gidll0, ona ders çalıştırıyım, son güne bıraktığı proje ödevini beraber söylene söylene yapalım, dersten yüksek not alınca evin içinde halay çekelim, düşük not alınca evin içinde halay çekelim, bana ergen ergen tripler atsın, sevgililerini benden gizleye çalışsın ben öğreneyim ona nasihatlar vereyim, okuldan kaçınca kulağını çekeyim, gizli gizli günlüğünü okuyum, sigara yada alkol kullanıp kullanmadığını takip edeyim, kötü olduğuna kanaat getirdiğim arkadaşlarıyla arasını açayım, onun için uykusuz kalayım, benden piercingini saklasın, sonra onun için tüm dünyayı karşıma alayım falan filan. çok mu şey istiyorum sözlük-chan?

(bkz: delice bir sevda delice bir tutku bu)

konu ile ilgili tüm gerekli araştırmaları yapmış bulunmaktayım. hangi ülkeden, ne şartlarda evlat edinilir bilmekteyim ve vakti geldiğinde iki evlat edineceğim doğrudur. maddi ve manevi yeterlilikler doğrultusunda 3 de olabilir *

ancak... şu unutulmamalıdır. sizin çocuk evlat edinme durumunuz yalnızca sizi değil, çocuğunuzu da bağlar. sizler, yani aslında bizler her ne kadar güçlü olsak ve bu durumla başaçıkabiliyor olsak ve bunu bilerek, isteyerek seçtiysek de bu durum evlatlarımıza mecburi yüklenen bir durum olacak. onlara gey bir çiftin evladı olarak türkiye'de (veya fransa veya başka bi ülke hiç fark etmez) yaşama ve bu durumla savaşma sorumluluğu yüklemek ne derece sağlıklıdır? ilk okulda doğuştan gelen özelliklerle bile dalga geçilen acımasız bir sistem vardır ki en yakın arkadaşımla çilli olduğu için horoz diye dalga geçilirdi... günlerce ağladığını bilirim....

nitekim, gey nitelikteki nikahınızın bir kaç ülkede kıyılması üstüne, göçmenlik baş vurusu yaptığınızda kolayca gidebilmektesiniz. tüm bu çocuk sahibi olma ihtimalime karşın sanırım nikahımı bu statüdeki ülkelerden birinde yapacağım. ki.... günü geldiğinde taşıyıcı anne yolu vb. veya evlat edinme ile çocuk sahibi olduğum zamanlarda bir miktarda olsa biraz daha nefes alabileceği bir ortamda büyüsün.

güzel ülkemde eşcinsellere çalışmak,barınma hatta ve hatta yaşama hakkı lüks görülürken çocuk edinme lüks gibi görünüyor.biz görmesekte gelecek nesiller inşallah görür.

kanada da yaşayan bir çiftin isteğidir. tamam ne var bunda'ları anlarım da bi de şu var..

herifin tekinde kan hastalığı ile ilgili aniden bile ölebileceği bir hastalığa sahip. araba kullanmaması, uçağa binmemesi filan gerek, o gillerden... diğeri ise, bir taraflarında kanser teşhisi konmuş ve" tedavi sonuç veriyor" diye diye 57 yaşına gelmiş bir abimiz.. aynı anneden birer yıl arayla çocuk sahibi olmak istemekteler... " asla evlat edinmeyiz" diyen bu tipler ana babalarına alın size çocuk, gördünüz mü erkeğim ben demek için 2 hayat var edecekler... " e ne var ayol, herkes yapıyor burda"lara sığınarak kaçabildiğince kaçtıkları kodeslerinde mutluluklar diliyorum.. * *

az orospu değiliz.

birgün bir rahip, eşcinsel aktivist ve milletvekili harvey milk'e evlilik ve aile yapısından bahsediyorsunuz ama bir çocuk sahibi bile olamıyorsunuz der, harvey de ona
-yemin ederim peder üzerinde çok çalışıyoruz der

evrimsel olarak üreme isteğiyle geldiğimiz için ne olursak olalım ufak insanlar yapmak istiyoruz. yapmasak da olur.