şahsen tanıdığım veya medyadan gördügüm kadarıyla gaylarde olan bir özellik.

her gördüğünüz öküzü hetero sanmayın

(bkz:eşcinsellerin müzik ve sanatta başarılı olması)

nasıl olmasın. bunca yaşanmışlık ve acıdan sonra, en kötü ihtimal şair olurlar.

oyun yapımı sanatsa evet sanatçıyım.

alakası yok. eşcinseller sadece sanatta değilki her yerde başarılılar. bilimde teknolojide sanatta ve daha bir çok yerde yetenekliler.

doğrudur, twitter'da efsane gay çizerler var. biride benim takip edin uwu

özellikle uzun yıllar kendisini saklamayı bir biçimde becermiş bir gay olduysanız belli başlı yetenekleriniz eşek gibi gelişir. ilk olarak hayatınız tek perde tiyatroya döndüğü için oyunculukta çığır açar üstüne de kişisel yaşamınızda uydurup durduğunuz senaryolar neticesinde fevkalade doğaçlama performansı gösterirsiniz. derdinizi tasanızı anlatma şansınız yok, e nolcak? edebiyata doğru sarabilirsiniz, tabi burada bile "nolur nolmaz" mantığı devreye gireceğinden derdinizi bolca otosansür ve imgesel aktaracağınızdan mütevellit divan edebiyatı şairlerine bağlayabilirsiniz, işin sonunda kazma gibi yazsanız dahi bir ton süslü cümle göze hoş gelebilir. bir de işin bir başka boyutu var, gündelik yaşamda bıçak sırtındasınız ve çok başarılı olma zorunluluğu hissediyorsunuz, bu da sizi sürekli olarak üretmeye yöneltiyor.