ona ilk yazdığımda, tipik growlr cevabı vermişti. "profilimi okumadığın belli oluyor, bana yazdığına göre." üstelemedim. chaserların kaderi deyip, şiştim. sonra bir ay geçince; o yazdı. ben de "hiç foto isteme, çünkü beni tanıyorsun" dedim. tipik growlr cevabı verdi: "dudakların çok güzel, ağzına alır mısın?" dudaklarım güzeldi. yine de tiksindim bu cevaptan. fotomu açtım. bir şey demedi. neyse neyse.. ilk yazışmamızı hatırlattım ona, özür diledi filan. bayağı sohbet ettik. en son yazdığımda, ise "iyi değilim, birkaç güne düzelirim" dedi. hiç yatmadık. bunu yazdıktan sonra bana bir foto attı. "bu sen de kalsın, abartılacak biri değilim ama yine de kibarlığın için teşekkür ediyorum sana, " dedi. kayboldu. sonraki günlerde göremedim. yoktu. aklıma kötü şeyler gelmiyor değildi. bir ara onu bulmak için bara bile gittim. kimseye söyleyemedim. öylece kaldı. fotosu elimde. tuhaf bir duygu, yazıştığın birini merak etmek.