buna inanmıyorum ve bu sebeple özellikle ailemden çok laf işitiyorum.
sabahın 7sinde zar zor kalkmışım, yarı uykulu walking dead zombileri gibi yürürken evde/okulda vs insanlara içimden de gelmediği için günaydın demekle kimse bir şey kazanmıyor. evet belki toplu yaşamanın ve görgü kuralları çerçevesinde bir olgu ama açıkcası bana anlamsız geliyor. zaten hiçbir zaman güzel başlamayan o sabaha benim ya da herhangi birisinin günaydın demesi ile aydın olamayacağından bana gereksiz enerji harcaması olarak geliyor.
ben bunu günün her vakti kullanırım, günün aydınlık olsun demek sadece sabaha has olmamalıdır.
stephen king'in dark tower kitabında baş karakterimiz gece çökerken kullanıyor ve
açıklaması ise ayın aydınlığı kötülükleri uzak tutar o zaman günün aydınlık olması sabaha has bir temenni değildir.
her dilde olabilecek en güzel kelimelerden. aşk meşk gibi zoptirik şeylerden bile daha güzel bence. herhangi bir durakta insanlar birbirine günaydın deyip sağa sola bakınmaya devam etse yemin ediyorum her şey çicek böcek olmasa da ona yaklaşmaya başlar.
mevcut hükümetin iktidarıyla yerini "hayırlı sabahlar"a bırakan ve böyle giderse pek yakında nostalji tadı verecek sabahları söylenegelen esenlik sözü.