her zaman olmasada genellikle en mutlu olduğumuz zaman ...

seks günleri.

en iyi son.

"ne hasta bekler sabahı,
ne taze ölüyü mezar,
ne de şeytan bir günahı,

benim seni beklediğim kadar.."

işte bu dizeleri söylettirir çalışan adama..

pazartesi sendromu olan bütün insanlarda olduğu sadece birinci günü ve ikinci günün ilk 10 saatinin mutlu mesut geçtiği geri kalanın ise tamamen pazartesiyi düşünülerek geçirilen, haftanın son iki günü olan cumartesi ve pazardır.

tek gecelik bir ilişki aşka yelken açar mı sorusunu sade, gündelik, büyük lokma yediği için büyük konuşmadan tartışan bir andrew haigh filmidir. oyunculuk nefistir, diyaloglar inandırıcı ve ikna edicidir. en mühimiyse, sosyal ve toplumsal yapılardan sıyrılamayacak bir gay ilişki modeli önermesidir. fazla marjinal takılan gay grupları izlemelidir ki bir ters köşeye yatıp yıldızlara baksınlar.

asla ve asla akraba düğünleri ile geçirilmemesi gereken. ama olur mu, sen gideceksin ki onlar da senin düğününe gelsin. benim düğünüm. he.