beni gerim gerim geren, pazar günlerimi kabusa çeviren sorunsaldır. nedir bunun mantığı? neden bu kadar ısrarcı evren bu devamlılıkta? arada atlamalar olsa ya...

(bkz: pazartesi sendromu)

haftasonunun bir solukta geçmesi. o küçücük haftasonuna devasa şeyler sığdırmaya çalışmak. evet bu bir sorunsal. sevgiliyle olunca hiç bitmesin istenir bu haftasonlarının hele ki çok fazla görüşülemiyorsa...

eğer cumartesi çalışıyor isen daha beter hissedilir. cumartesi 6 da isten çık pazartesi sabah 8 de dön. yok hocam hayat bu değil. cumartesi de tatil olsun. ne olur ama ya.

bazen pazartesinin bitmek bilmemesiyle daha da karmaşıklaşan sorunsaldır.

"pazarları hiç sevmem" ile "yarın pazartesi haydi bugünü iyi değerlendirelim" modları arasında gidip gelmeme sebep olandır. bir de aklıma rebecca black bacımızın anaokul açığını kapatmak için söylediği o güzide şarkıyı getirendir...

şimdi bundan kaçmak için 1,5 yıldır pazartesi okula gitmedim, uyudum devam ettim ama sorun şu ki aynı şey pazartesi akşamı salı için gerçekleşti. salı da gitmediysem çarşamba için yine aynısı. cumaya kadar böyle gidilebilir tabi o zaman da bütün bir haftayı heba etmenin vermiş olduğu pişmanlık duygusu pazartesi sendromundan da beter

yeni yeni adını koymaya başladığımız pazar akşamı sendromunun dile dökülmüş hali.

(bkz: zevk almaya bakcen)

her güzel şeyin sonu vardır.

2018 senesinde hala bu duruma çare bulunamamamış olması içler acısı bir durumdur

ya ne geleceğidi? cuma mı geleydi? erkenden tatil moduna mı gireceğidik? kısır döngü iyi bir şey değil. lütfen döngülere takılmayalım. bekleme yapmayalım. sıradaki gelsin.

önceki günün de cumartesi olduğu akla gelince daha da bir üzen durumdur. bilemedik kıymetini cumartesilerin.

zar mi lan bu her atışta başka sayı gelsin. * cıldırtmayın beni yaşayın işte.

(bkz:monday hates you too)