aşkla yapılan hiçbir eylem iki kişi dışında kimseyi bağlamaz. iğrençliği tartışmak için 1 kişi tarafından dahi iğrenç kabul edilen eylemde bulunmamak gerekir.

aşk eylemi, sokağa tükürmek gibi basit bir eylemle aynı sepete konulamaz.

böyle düşünenlere sorarım; onların bize olan bakış açısından ne farkı kalıyor olayın?

iğrençlik değil de onlar parkta göstere göstere öpüşürken sizin bıyıklı biriyle böyle öpüşme imkanınızın olmaması gerçekten çok sinirimi bozuyor.

benim tek derdim bunun toplumda eşcinsellerin öpüşmesinden daha fazla tolere edilmesi. yani "kardeşim evinde naparsan saygım var ama benim önümde yapma" diyenlerin önümüzde şapur şupur öpüşmesi ikiyüzlülükden ve gizli homofobiklikten başka birşey değil

igrenç olan şey başkalari için normal olan bir durumu "iğrenç" olarak nitelendirmek.
ha evet konumuz empati.

gayet estetik geliyor bana. özellikle gün bitiminde ayrılırlarken öpüşen çift çok hoş görünüyor.

homoseksüel çiftlerin öpüşmesinin iğrenç bulunması kadar fobik bir yaklaşımdır.