hikayesidir. lisedeyim. tkp, komünizm takılıyorum bir arap-nusayri arkadaşla. kız radikaldi. daha lisede her şeyi öğretti, öğrendi. oyak bank ile askerin sahiplendiği okulda, sıkışmıştık. ben ise arada, ülkücü çocuğun penisine dokunmak istiyorum ama komünizm el vermiyordu. üst sınıf bir okuldu. asker sahip çıkardı. kömür bedavaydı.
işte bu kız arkadaş bir gün, sınıfa sinirle girdi. öğleden sonra idi. biz güney'in en büyük sanayi kuruluşu olan demirçelik'te işçilerle yemek yardımı olarak yemiştik. kız, arkaya geçti. "hrant öldü" dedi. hrant? sanıyorum ki, 80lerde koşturmuş eski tüfek solcu. çünkü genelde, anmalar yapardık o sikik güney ilinde. kız masaya bir şeyler çiziktiriyordu sinirden. sakin olmasını sağlayamadım. ağladı. onu ilk kez ağlarken gördüm. şaşırdım. devrimciler ağlarmış. "aşağıda da ismail türüt dinliyorlar" dedi. anlamadım. ertesi gün kız okula gelmedi. istanbul'a gitmişti.