uzağa işeyemediğini farkettiğin andır.

genç lubunyaların aaa bu yaşlıyamı vereceğim dediği anda anlaşılır bir durum

kişinin torun sahibi olması.

her anlamda performans düşüklüğünün kaçınılmaz sonu. vay beee.. gençken neydim dediğim an.

yuppiiiii daddybear oldum dediğin andır

duvara değilde yere doğru boşaldığın an dir

"müzik ne zaman yüksek geliyorsa o an yaşlandığın andır işte" diye bi önerme hatırlıyorum.

sürpriz doğum günü kutlamasını aaa hiç gereği yoktu diye karşılamak. **

sakalların beyazlaması ve kulak, burun üstü göz altlarının kıllanması (aşırı kıllanma)

otobüste yer veren değilde yer verilen olduğun an

daha bir duygusal ve kendinden çok daha fazla başkalarını düşündüğün anlardır.

insan gençken başına gelen kötü şeylerin acısını en büyüğü olarak görür. halbuki daha sırada niceleri ve kat kat daha acıları sıralıdır. zamanla daha büyük acılar çeke çeke her geçen gün daha da kabulleniyorsanız; yaşlanmışsınız demektir. artık acılar bi yana yaralarınız sızlar. kabuk tutmuş yaralarınız kaşınır da kaşınır.

kıçının kılları kadayıf olmak.

birilerine öğüt verme ihtiyacı hissetmek

yoldaki ilkokul çocukları amca diye seslendiği an

insanın artık eskisi kadar genç olmadığını,etrafındaki olaylara,geçmişini düşündüğü anlardır...

mesela olayları anlatırken bir arkadaş ortamında:

-abi o zamanlar her şey çok güzelmiş.üniversiteye yeni başlamıştım,körpe bir vücudum vardı...hey gidi günler...

garip bir tat bırakır ağızda hey gidi günler cümlesi.insan böyle bir rahatsız oluyor...

ellerine bakıp ohaa kırışmış dediğin an

artık içine atlet giymek

elinizi şu resimdeki gibi tutun. 20 yaşındayken aletiniz başparmağınızın istikametinde durur.
30 yaşına gelince işaret parmağının pozisyonuna kadar yükselir.
40 yaşında orta parmak kadar kalkar.
50 yaşında yüzük parmak
ve 60 yaşında hem duruş pozisyonu hem de boyutları itibariyle serç parmakla aynı seviyededir.

ispanyol paça pantolonları hiç giymemiş olanlarla konuştuklarında.