çocukluğun en ilginç kardeşliklerinden biridir. çok asil duygular beslenir, kan birbirine yapıştırılır ve çük derdine düşene dek kanka modu devam eder.

küçükken maç esnasında düştükten sonra dizim kanamıştı o zamanlar da iyi arkadaşlarımdan birine de hadi gel kan kardeşi olalım deyip kırık camla cocuğun kolunu kesmiştim. önemliydi bizim için o an. hayatımız boyunca hep beraber olacaktık sanıyorduk. birbirimizin omzuna kolumuzu atarak gezerdik. * şimdi nerde kimbilir kankam *