karlı bir istanbul gününde ben hep kara basıyorum.*

bilim dünyasında uyku felci olarak bilinen durumdur. uykunun belirli bir evresinde uyanılması halinde bilinç tam anlamıyla açılır; ama uyku süreci devam eder. bu süre zarfında kişi hareket edemez ve sanrılar görmeye devam eder.

korkunç bir durum. zihniniz uyanmış gibidir, ama aslında uyumaya devam edersiniz. nefes alamazsınız, konuşamazsınız, bağırmaya yardım edin demeye çalışırsınız. ama tık yok. her şey çok gerçek görünür ve hissedilir. dua etmek işe yarıyor, en azından benim için.

ablama gelirdi bu karabasan dedikleri. kızcağız anlatırdı konuşamazmış edemezmiş dövermiş bunu bu karabasan dedikleri canı çıkasıca. sopa yemiş gibi uyanırdı. buldun korunmasız kızları döv tabi yan odada ben yatıyorum sıkıysa gelsene bana da. ben de olsan kıllı börtlü sakallı adama sataşacağıma kızlara sataşırım. zavallı ablacığım uçuk falan çıkarırdı karabasan yüzünden.

sonra ben araştırdım tabi sadettin teksoy kimliğimle dream catcher diye bişey buldum. böyle kızılderili kafası var kuş tüyleriyle derilerle falan süslenmiş. bazı inanışlara göre kötü ruhları kovuyormuş diye. üşenmedim gittim aradım buldum ablama şıp diye kesti karabasanları.

o gün bugündür ablam da bana burs bağlamakta *