bir garip memeli hayvan.
mahremiyetin, yalnızlığın ve kendi başına yeterliğin sembolü.

schopenhauer'ün metaforuna maruz kalan hayvandır:

soğuk bir kış sabahı çok sayıda kirpi donmamak için hep birlikte ısınmak üzere bir araya toplanır. ama kısa süre sonra oklarının birbirleri üzerindeki etkilerini görüp yeniden ayrılırlar. ısınma gereksinimi onları bir kez daha bir araya getirdiğinde okları yine kendilerine engel olur ve iki kötü arasında gidip gelirler, ta ki birbirlerine katlanabilecekleri uygun mesafeyi bulana kadar. bunun gibi, insanların hayatlarının boşluğundan ve tekdüzeliğinden kaynaklanan toplum gereksinimi onları bir araya getirir, ama nahoş ve tiksinti verici özellikeri onları bir kez daha birbirinden ayırır.

bebeksileri yenecek kadar sevimli güzeldir.

dünyadaki en sevimli hayvan türlerinden biri bence, bayılıyorum bu hayvanlara.

http://img.donanimhaber.com/upfiles/668446/52adef8ad10a460d835f99a40c67290e.jpg
http://ochevidec.net/content/story31/75/1.jpg
http://www.bilgiustam.com/resimler/2013/04/3820_yavru_kirpiler-300x224.jpg

(bkz: sonic the hedgehog)

sulhi dölek'in muhteşem kitabıdır. yayınevi ve ya kitapçılarda satışı yok oysa kirlikirpi için harika bir hediye olurdu. her kirpinin bir dikenlerini kabartma nedeni, kuyruğunu dik tutma çabası vardır.

çok tatlı bir hayvan. her gördüğümde sevmek isterim ama yeltenemem.