güzel marmara'dan...

bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
hep böyle mi bu?
bir şeyden kaçıyorum bir şeyden,
kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum,
kendime bir yer...

kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım,
ölü ben'im kendini izlesin her yandan,
o tuhaf sır içinden!
paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.

niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına?
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına?
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?

" öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.

(bkz: nilgün marmara)

şiir okumam, çünkü çok zor bir türdür, kaliteli yapılması için baya bir kafa çizdirmesi gerekir.
benim gibi duygusuz öküz bir insanın gözlerini doldurur nilgün marmaranın şiirleri.
zaten bilindiği üzere bir kutsal 3lü vardır:
(bkz: nilgün marmara)
(bkz: tezer özlü)
(bkz: sylvia plath)