gerekli malzemelerin sadece email adresi ve birazcık olsun yazmayı sevme olduğu sosyalleşme yöntemi.
uzun süredir düşündüğüm olaydır sözlük. çünkü çok samimiyet tez ayrılık getiriyor, daha başka platformlarda sürekli irtibat kurmaya çalışmak bana çoğu zaman sıkıcı geliyor. hoş pek de aktif bir sosyal medya kullanıcısı değilim ama gördüklerim benim tadımı kaçırdı. böyle haftada bir iki kez temizce yazılmış bir hal hatır sorma faliyeti, insanların içinde bulunduğumuz dönemde birbirine sormaktan imtina ettiği nasılsın'ı bolca kullanmak... belki bunlar için iyi bir fırsattır diye düşünüyorum. hem de şu tüketim çağında aniden birini hayatına sokup bi arkadaşlık kurup sonra aniden fırlatıp atmaktan daha keyifli olabilir belki. biraz eski kafalıyım kabul, utanmasam mektup yazalım diyeceğim ama iyisi mi teknolojinin nimetlerini de kullanalım. günün birinde bu olayı başardığım bir zaman dilimi olursa buraya tekrar yazarım sözlük.

2000'lerin basinda email akradasim vardi. dublin'de yasayan benim yaslarimda stephen adinda bir irlandali. o zamanlar ingilizcem berbatti. once bir kagida turkce yazardim sonra ingilizceye ceviridim. sonra londra'ya ogrenci olarak gittim ve stephen ucaga atlayim londraya geldi 2005'di sanirim. cok tuhaf yillarca sadece email gorustugunuz biri en nihayetinde karsinizda.

tüm bunlara nasıl vakit bulabiliyor bu insanlar diye kendimi düşünmeden alıkoyamıyorum efem.

benim hali hazırda 12 yıllık e-mail arkadaşım var. kendisi italya'da yaşamakta ve türkiye'ye geldiğinde beni ziyaret etmekte. tavsiye ederim, hoş anısı var. ciao matteo!

uzun uzun yazmayı sevmeyen biri olarak hiçbir zaman başarılı olamadığım arkadaşlık türü. yazışma bazlı arkadaşlıkların taraflarını kıskanıyorum.