geçen sene ziyaret ettiğim güney italya şehri. şehrin genel havası italyadan farklı olarak daha akdenizlidir. napoli hakkında gitmeden birçok yazı ve blog okuyup biraz çekinerek gitsek de başımıza bir şey gelmedi. ama şehir gerçekten tehlikeli. italyan tarzını, kültürünü, insan profilini en iyi gözlemlediğim şehir olabilir. çünkü tam olarak bağırarak konuşan insanlar, arabalarının kaportalarını koli bantlarıyla bantlamalar, hırsızlık ve tabiki de aradığım en güzel pizzayı bulduğum şehirdi burası.

napoli'ye iner inmez gardan çıkınca aklımda ye dua et sev deki pizza sahnesi canlandı. ve gidip o antika pizzacıyı da bulduk. pizzalar sadece margarita. nedenini sorduğumuzda ise 'gerçek napoli pizzasında domates sosu, mozzarella peyniri ve fesleğen dışında bişey bulunmaz' cevabını aldık. gerçekten pizzanın anavatanını görmek ve sonrasında şehrin tepesinden zamanında binlerce insanın ölmesine yol açan vezüv yanardağını izlemek çok hoştu. kesinlikle tekrar gitmek istediğim italya şehirlerinden birisi. bir diğeri (bkz: venedik)