olafur arnalds

contemporary classical müzik yapan, günümüzün en iyi bestekarlarındandır. pek çok yetenekli genç müzisyen gibi björk , nils frahm izlandalıdır ve insanın aklında "izlanda'nın havası kafa mı yapıyor acaba?" sorusunu doğurur. ilk albümü olan eulogy for evolution'ı 2007'de çıkarmıştır ve bu albümde gönlümde taht kurmuştur. bu albümdeki parçaların hiçbirinin adı yoktur ve her biri bir sayıyla isimlendirilmiştir.

19:53 veya 1953 (
53 ) adlı parçası insanın içini titreten, burnunun direğini sızlatan bir parçadır. contemporary classical bu parçayı besteleyen adam, bir taraftan da til enda (
) gibi elektronik altyapıya sahip bir parçayı besteleyerek beni kendine tekrar tekrar aşık etmiştir.

2011 yılında çıkardığı living room songs albümü tam bir başyapıttır, albümde 7 parça vardır ve bir hafta boyunca her gün başka bir parçayı evinde çalıp kaydettiği mükemmel bir projesi olmuştur.

dinleyin, dinletin.
dinlediğim ve sevdiğim ilk şarkısı fok olan izlandalı müzisyen. bir koma, bir boşvermişlik halinde dinliyorum her seferinde. ama yaşıt olduğumuz gerçeğiyle bir an irkilip gandi nin bir sözünü hatırlatırlatıyorum kendime "hayatta yaptıklarınız önemsiz olacaktır" * * **
kendisinin güzel mi güzel, tatlı mı tatlı bir "istanbul acoustic sessions" performansını az önce keşfettim, herkese tavsiye ederim.

hands, be still ve near light çalışmalarını da oldukça beğenirim.
2013 yılında istanbul'da izlediğim piyanist, aynı gece nils frahm ve a winged victory for the sullen de sırayla sahne almıştı, finalde hep birlikte çaldıkları an hayatımdaki en güzel anlardan birisiydi. bonus olarak yanımda oturan 50lerindeki 2 kadın ve arkadaşlarıyla tanışmam, üzerine olafur'un kuzenleri olduklarını ve rastgele istanbul'da denk geldiklerini öğrenmek gibi güzel de bir anım var. ayrıca bunlarda sanırım müzikal yetenek genetik, zira kuzeni (bkz: olöf arnalds) da aşırı başarılı bir şarkıcı.