geldi yine tipini s.ktiğim.

imza: mayışık pazarlar derneği as başkanı m.p.y.k.

haftanın ilk günü. çok sikik bir gün. sevmiyorum. özellikle gece boyunca gözüne uyku girmediyse tam bir eziyet.

(bkz: bitse de gitsek)
(bkz: pazartesi sendromu)

daha pazar gecesinden insanı strese sokan illet gün. hayır çocukken de böyleydi, öğrenciyken de kazık kadar oldum hala da öyle.

işsizseniz haftanın diğer günlerinden bir farkı yoktur.

leyla ile mecnun'dan beri en sevdigim gün olmustur.

benim için bitmiş olan gündür

rutinde çalışırken haftanın en sert günüyken, herhangi bir nedenle çalışılmadığında haftanın asıl tatil günüdür. herkes çalar saat sesiyle işe giderken sizi kıçınızı devirmiş vaziyetteki horultularınız bile uyandıramaz.

her üç insandan ikisinde bunun sendromu görülmektedir. tanıdığım herkes pazartesi tatil olsa bile '' of yine mi pazartesi yaaaaa '' diyerek ağzını iki metre açar. lan tatil lan! akşama kadar yatacaksın ne gürültü kirliliği yapıyorsun?

hafta başı olmasından sebep, tüm yöneticilerin, satış temsilcilerinin, ürün sorumlularının, finans uzmanlarının vs vs vs. toplantı odalarına doluştuğu, rapor sunuşların, kararların havada uçuştuğu gün. sırf bu güne enerjim yetsin diye normalden daha erken kalkıp upuzun ve sevdiğim şeylerden oluşan bir kahvaltı yapıyorum. sonra biraz daha erken çıkıp, daha çok yürüyorum. çayım bitmedi ise karton bardağa koyup, yolda yürürken içiyorum. eksiyi nötrlemek, sonrada olumlamak sizin elinizde. siz de bi deneyin. bazen daha az uyku daha iyi bir çözüm. *