ben bu adamla 25 yıl önce tanıştım ve onu model olarak kullandım. o benim tek gecelik hayali sevgilimdi. her akşam onu ben yaratır, sabah olmadan yokeder, ertesi gün yeniden yaratırdım.
henüz internetin olmadığı seksenli yıllarda, böyle güzel bir erkeği çıplak görmek istiyorsanız, tek yapabileceğiniz şey sokakta gördüğünüz bir ayıyı ya da okuldaki bir hocayı falan hd formatında hafızaya kaydedip, sonra evde oturup resim kalemiyle onu resmetmekti. bir kaç osbir seansından sonra suçluluk duygusu ve yakalanma korkusuyla bu resimler genelde yakılırdı.
hayatı boyunca fizik, kimya, biyoloji ve matematik çalış (tırıl)mış bir inek olarak birgün yeğenimle resim çiziyorduk*. güzel sanatlar resim bölümü mezunu olan teyzem benim resimlerimi gördü ve "oha, bu yaşına kadar senin resim yeteneğini keşfetmemiş olmamız ne büyük kayıp. seni hayatında ilk kez resim çizerken görüyorum ve resmen şok geçirdim" dedi. e güzelim ben o yaktığım resimleri toplasaydım şimdiye kadar beşinci kişisel sergimi açardım ama hem resimlerimin konusu, hem de bünyeye verilen biyoloji ve kimya dersleri adamda ressam olma hevesi mi bıraktı.