tam anlamıyla sefillik. tadı zaten tat değil. sağlığa da zararlı, çevreye de zararlı

elini yakmadan çay içebilme akrobasisine yol açar.

anlamsız ve gereksiz bir eylem.

ne kağıt ne de plastik bardak... ikisi de çaydan soğutur insanı.

zavallılık. en güzeli cam bardaktır efenim. porselen bardakta içmek de iyi değil. çabuk soğuyor.

bardağın sıcağı görünce binlerce dansözden biri olmaya öykünmesine neden olan durum.

güzel demlenmiş dökme çaya kim hayır diyebilir ki... ama bilmediğim bir yerde ince belli bardakta bayat çay içeceğime*; kağıt ya da plastik bardakta sallama çay içerim daha iyidir. mesele ne ile içtiğiniz mi ne içtiğiniz mi?

eğer plastik barakdakta çay içiliyorsa bu zorunluluktandır, onun için eleştirilmesi yersizdir, ama cam bardak olduğu halde içiliyorsa bariz öküzlüktür.

(bkz: rakıyı su bardağıyla içmek)

netbook da blu-ray film izlemek kadar anlamsız, saf dışı zevksizlik unsurudur.

kondomla yapılan seks gibi icraat var ama zevk yok.

benim gibi bardak yıkama özürlüsü olan insanların sıkça yaptığı eylem. kullan - at.

kağıt bardakta çay içmek kadar tatsız tuzsuz tiksinç değildir.

(bkz: kanser)

kanserojendir, uzak durmak gerekir. içmemeli, içmeyi alışkanlık haline getirenleri uyarıp bıraktırmaya çalışmalı.

aşırı sıcakla ellerini terbiye etmiş arkadaşlarımız keyifle çayını yudumlarken zavallım canı tatlı arkadaşlar 2-3 bardak üst üste koymadan ellerine bile alamazlar.

kardeşi demir bardaktan hallicedir. askerde deneyimlemiştim. neden cam bardak dağıtılmadığını ikinci günü öğrendim tabi. onca toplama asalak başka yerde biraraya gelemezdik.