kahvaltının orgazmik yiyeceği. ikiye ayrılır: anne reçeli ve diğerleri.

bir çok meyveden yapılabilen tatlı kahvaltılık. çilek reçeli bir çok kişinin en sevdiğidir.

mümkünse incir olmasın

(bkz: incir reçeli)

dometesten de yapıldığını görünce şaşırmışlığım vardır.

kayısılısı ayrı sevilen.kahvaltıda aranan.

gül reçeli ve ayva reçeli olursa kahvaltı tadından yenmez

(bkz: turunç reçeli)

sabah, öğle, akşam kahvaltılarının tadı, her türü yapılan, özellikle incir reçelinin taneleri ve turunç favorimdir. bozcaada yöresinde domateslisi ve patlıcanlısı gibi değişik çeşitleri vardır. alın size çilek reçeli tarifi. bir gece önceden, çilekleri ayıklayıp, yıkayalım. geniş bir kaba alalım, üzerine 2 kilogram şekeri dökelim ve sabaha kadar bekletelim. ertesi sabah, büyük bir tencereye, çilekleri alalım su ilave etmenize gerek yoktur, zira çilek kendi suyunu salacaktır. istediğiniz kıvama gelene kadar, kaynatalım, içine 1 limon suyunu ilave edelim 5–6 dakika daha kaynatıp ocaktan alalım.
sıcak olarak kavanoza alıp, ağzını kapatırsak uzun süre saklayabilirsiniz. yalnız bu şekilde uzun süre saklarsanız, kıvamını biraz daha koyu yapmalısınız, zira uzun süre saklanan reçel sulanacaktır. afiyet olsun.

çeşitli meyvelerin şeker ve su karışımıyla kaynatılarak elde edilen kahvaltılık yiyecek.

elma reçeli en güzelidir.

reçel ülkemizde herkes tarafından üretilmektedir. ancak toptan alırken çok dikkat edilmelidir. bu nedenle; metin helva ( http://www.metinhelva.com.tr ) türkiye faaliyet gösteren bir firmadır. reçel, helva ve tahin üretimi yapmaktadır.

bakterilere karşı sağladığı koruma, basit bir fizik kuralından ibarettir. bilindiği gibi, derişimi yüksek olan ortam, derişimi düşük ortamdan su çeker. derişimi yüksek olan ortam olarak şekerli su görev yapar. derişimi düşük ortam ise bakteri hücresidir. reçel, bakteri hücresinden suyu çekerek, bakterinin ölmesine neden olur.

ceviz reçeli güzel oluyor yapilisinı öğrensem süper olacak ama birde bulup toplamak lazim

bir çok reçel yemişimdir lakin, ermenistanda yediğim ceviz reçelinin tadı hala damağımda.

bir adanalı olarak her şeyin reçelinin kurutmasının pestilinin yapıldığı bir evde büyüdüm. geçenlerde turşuların arasında iki kavanoz kumkuat reçeli bulmuştum. ne ara yaptım ne zaman yaptım bilmiyorum, genlere öyle bir işlemiş ki şu annemden ve adanalıktan gelen "yapıp kenara koyayım" mantığı... artık hiç sorgulamadan otomatikleşmişim demek ki.