içkisi kumarı olmayan gençleri tuzağa düşürüp etinden sütünden faydalanmak isteyen nuri alçogillerin başucu içeceği.

anam! bunun cam şişede olan niğde gazoz olanı vardır. ailecek müptelasıyız. dolabın bir rafı bunun için ayrılmış durumda şu an.

kolayı hafif ılık, hatta oda sıcaklığı kıvamında bile içebilirim ama bu meret buz gibi olmadığı sürece boğazıma takılıp kalıyor gitmiyor nedense. birde hamam sefasından sonra buz gibi bir sade gazoz muhteşem oluyor. anamm içim yandı yok mu la bi buz gibi sade gagoz.swh

(bkz: nuri alço)

açık hava sinemalarının vazgeçilmez içeceği. biraz beyaz leblebi, bir şişe gazoz eşlik ederdi filmlere bir zamanlar. tabi sözlük yazarlarının yaş ortalaması düşünülünce böyle bir zevki yaşamış olma olasılıkları yok. benim tevellüt eski ya oradan biliyorum.

nerden baksan şöyle bi 6 senedir içmediğim şekerli gazlı içecek su.

en son yeşil şişede fruko mu ne öyle bir şey içmiştim sanki. kaç yıldır içmiyom lan resmen. oha şimdi fark ettim.

melankolik ve ekonomik bir meşrubat.
günümüz dünyasındaki popüler kanserojen içecekler moda olmadan önce, tüm çocukların rüyası ve okulda yenilen simitlerin kadim yoldaşıydı.
milli meşrubat üçlümüze sonradan eklenmişse de, milli bir nitelik kazanmıştır.
bana göre diğer milli içeceklerimiz ayran, hoşaf ve şalgamdır.