sebepsiz fırtına

yaşar'ın karlardan dolayı sevgiliye kavuşamadığı bir şarkı daha, bir kavga olmuş ve adam sevgilisinden ayrılmıştır, aslında içi içini yemektedir, camlara adını yazar ama sevgilisi onu okuyamaz, yaşar karlara inat sevgiliye adım atar, sevgili oralı olmaz, sebepsiz yere başlayan bir kavga iki tarafın da bir yana savrulduğu ve gururdan yelkenleri indiremediği bir fırtınaya dönüşür, bununla birlikte ikisi için en azından adam için bu süreç daha sancılı geçer, onsuz olmuyor, yerine konmuyor, kimsenin eli onun gibi dokunmuyordur, sevgili ona bir adım atsa adam ona koşacaktır ama sevgili camlara yazılan adını görmez, adamın umutları kırılır, ne var ki bir süre geçer ve adam yeniden umutlanır, çünkü kardeşidir umut aşkın, ve elinde bir tek bu umut kalmıştır. sevgiliye yalvarır, fırtınalardan kurtar beni yar, batırma gemilerimi derken bu açık bir barışma teklifidir, gururu boş verip sevgiliye dön çağrısıdır son bir umutla, ama sevgili yanıt vermeyince umutları tükenir, ama şarkının ikinci kısmında yeniden umuda sarıldığını görüyoruz, çünkü adını düşündükçe "iyiyi tutup kötüyü unuttukça" sevgilinin bir gün geri döneceğini bilmektedir. umutlar birleşir ve umutlarını evrene sevdiğinin adı olarak salıp beklemeye başlar...

beps