ziyadesiyle narin, öksüz ruhlu, kendini arayan, insanüstü bir normallikle yığınlarca özelliğinin yoğun tazyiki altında okuru bunaltan bir tutunamayanlar kahramanı. halbuki çok yaşayabilirdi. ama sadece ölmeyi çözüm olarak gördü. neden ki? tatmin olmuyordu. belki turgut özben'i daha iyi tanısaydı, hatta onla sevgili olsaydı, ama yok o gitti ankaraya ve memur arkadaşını öptü bir yağmur sonrası. turgut'u öpseydi. ve hem mühendisti. tamam selim de mühendisti ama çivi çiviyi sökerdi belki. turgut sökerdi biliyorum. selim'i de sökerdi üstelik. hem bunun üzerine mukaddes bir kitap bile yazılabilirdi. geçmişten geleceğe bile gidilebilirdi. sahi turgut geleceğe gidemiyordu değil mi? evlenerek hata yaptı. selim'i kaybetti. ve selim kendini.

not: kewashe'ye ithaf ediyorum bu entry'i ayı sözlük.

(bkz: bir ithaf aracı olarak entry)