altı aylık çocuğu aldırmak gibidir.karar verme,uygulama ve sonrası çok acılıdır.
ilişkinin hayatını bitirirken hem kendin hem de karşındakinin ölme riski vardır.ve belki bir daha asla çocuk sahibi olamayacaksındır.

an itibariyle yapmak istediğim ama beceremediğim eylemdir. büyük ihtimalle ben bu işi beceremediğimden becerilecek olan yine benimdir. burdan vicdanıma sesleniyorum lütfen beni terket!

aşkın yerini gururun aldığı durum. hiç kimse nedense terkedilmez, herkes bir yolunu bulup terkeder.

eğer terk etmeye çalıştığın sevgili sana hala aşıksa işkenceye dönüşebilecek durum. senin aşkın bitmiştir onunki ise yerli yerindedir. sen günler haftalar öncesinden kafanda kurmuş ayrılık sürecini başlatmışsındır onda ise süreç sen söylediğin an şok etkisiyle başlar. sonra ne "hiç sevmemiş zaten"i kalır ne de "peki ya hayallerimiz ne oldu"su. oysa sevmişsindir, aşıksındır ama bitmiştir. her şeyin bitebilirliği gibi aşk da bitmiştir.

yapı itibariyle herhalde hayatımda hiçbir zaman terkeden taraf olamadım. yapmak istedim, yapamadım yapamıyorum da.belki de çok çabuk alıştığımdan, alıştıklarımdan çabuk vazgeçmek istemediğimden. sevmesem bile terkedemiyorum. kendimden soğutuyorum o beni terkediyor. belki de o zaman o kadar üzülmez diye düşünüyorum. bi nebze içimi rahatlatıyorum.

iki taraf için de bir şeylerin bittiği durumlarda yaşandığında öyle güzel bir duygudur ki ohh denir bir yük kalkar kişilerin üzerinden. arkanı dönüp giderken bir ferahlama eşliğinde gülen bir yüzle olay yerinden ayrılırsın. diğer türlüsü mü? o zor işte. her türlü çirkeflik dönebilir, salya sümükler ağlaşıp zırlaşmalar havada uçuşabilir, kavga nizaya kadar gidebilir. kimisi de sessiz bir kabullenişle eşlik eder ki ağırdır zordur.

sevgiliden ayrılmak, işten istifa etmeye çalışmak kadar zor. ben ikisini de beceremem misal. patron / sevgili üzülür mü, kızar mı? yanlış bir şey söyler miyim? acaba cümleye nasıl girsem doğru olur, azar işitmem, kavga gürültü çıkmaz?
bu işin raconunu ben bilmiyorum arkadaşım.

sevgilisini terkedemeyip onun terketmesini bekleyebilecek kadar erdemli ve iyi kalpli yazarların varlığı beni utandırdı. öküz gibiyim sevsem bile terkediyorum. insan sevdiğini terkeder mi? ben ediyorum.

her iki yönde de zorlandığım durum. ama yapılması gerekliyse bir yerden sonra uzatmaktan kaçınmak lazım.

(bkz: yatacak yerim yok)

terkedip kimseyi bulamayınca acaba dedirtten durumdur.

haklı sebeple ve haksız sebeple iki tür şekli var. bir de sebepsiz vukubulan çat diye terk var ki evlerden ıraksak.

gözlemlediğim örnekler sevgilinin gözünün dışarda olması, sevgilinin pis olması suya sabuna dokunmaması, sevgilinin ruh hastası olduğunu fark etmek, dengesiz sevgili, ilişkinin bir anda monotonlaşması geyiği, sevgilinin aldatması, ayrı şehirlerde yaşamak, başkasına aşık olmak şeklinde zincir olup uzuyor.