sigaranın kokusuna tahammül edemeyen benim bile bir defa ciddi ciddi düşündüğümdür. ilk erkek arkadaşımdan ayrıldığım günün ertesi günüydü. etrafta zombi gibi dolaşıyordum. evde oturmuş olanları düşünüyordum. sonra yalnız kalmayım diye dışarı çıktım. genelde sigara içilen ortamlara girmem ama tanıdık birini görünce girdim. o an sigara içmek çok çekici geldi. paketten bi tane aldım. çok efkarlıyım. sigarayı nasıl yakacağımı, tutacağımı düşünürken elimden kaptı birden. kızdı bana. "değmez." dedi. elletmedi bir daha pakete. o neden içiyor diye düşünmeye başladım. sigaraya başlama deneyimim de böylece bitmiş oldu.

yaklaşık iki yıl önce yurt odasında üç kız bi sigarayı döndürmemiz, öksürük, boğazımı yakan duman, hafifmeşreplik ardından bir buçuk senelik bağımlılık. altı aydır içmiyorum ama durumları bir düzelteyim tekrar başlıcam*