homofobik insanlar kadar ayol dememişimdir. ayol dememişimdir hatta. bunun sebebi lubun arkadaş ortamında bulunmayışım olabilir aslında. sanırım bu noktada yanlış olan da benim, oh god.

#direnayol'u sevdiğim gerçeğini değiştirmez ama. bi de "yasak ne ayol?" var. o da müthişti.

(bkz: ibneyiz diye her götü sikecek değiliz ya.)

konseri eylüle ertelendi. fakat canlı dinlediğim zaman aynı tadı alamayacağımı düşünüyorum malesef. belki bugüne kadar hep amatör çekim performanslarına denk geldiğim içindir. eğer ürpererek dinlemeyeceksem ne anlamı var lanacığım.

tiksinti abidesidir.
)

günlerdir bir demet tiyatro ile yatıp kalkan birisi olarak aklıma feriştah yenge fentezilerini getirmiştir.
-ve o anda davulcu mükremin kapıda belirdi. aman allahım bir insan ancak bu kadar kapıda belirebilirdi.

hoşbulduk efemm. patronusum dünden beri gümüş bir ayı.

aşk sandım dersem ayıplanmayacağımı çözdüm. bana da hoşgeldin demişler tenkyu. genelde başlık okuma adetim son entryden ilk entrye doğru olduğundan açılımını geç öğrendim eheh.

small bedenime medium tişört bulduğum mağazalardan.

inş cnm ya

ebay'den dönem dönem asa, anahtarlık, aksesuar vs. siparişi verdirecek olan seridir. özellikle kitapları ile hayatımda her zaman çook çok özel bir yerde olacak.

bugün haberdar olduğum sözlük. hatta ne şekilde nasıl keşfettiğimi bile hatırlamıyorum o kadar olağan dışı gelişti. telefonumun yerimlerine kaydedişimin öncesi uçmuş durumda. böyle bir platforma katılıp fikir paylaşabilecek olmanın keyfini yaşayacağım diye düşünüyorum*.

- sen hiç ateşböceği gördün mü?
- hayır, görmedim.
- göremezsin, göstermiyorlar ki. herkes de göremez zaten. edison doğayı yendi, hem de kendi sahasında; biz o ara yoğunduk, ediz hun'un filmlerini seyrediyorduk.
- anlamadım?!
- kıymetini bil; anlasaydın yalnızlık çekerdin.

c/p yaptığımı saklamayacağım tabi ki. ama bu oyunu o kadar seviyorum ki... geçenlerde ofiste aklıma esti ve internette bulup açtım. browserı aşağı kaydırdım ve bir yandan çalışıp bir yandan dinledim. oyunculukları gözümde canlandırmakla yetindim. yılmaz erdoğan'ın yazarlığı gerçekten mükemmel.

yarın sokakta rahat rahat sigara içemeyeceğimi düşünürken coca bitkisinin derdine düşülmesini şiddetle kınıyorum.

10 sene önce küçük bir çocukken tv'de gördüğüm ilk anı hatırlıyorum. gerçekten hiç hoşlanmamıştım. bugün ise sevmek için hiç bir sebep bulamıyorum zaten. meğer insan sarrafıymışım.

"hayır ama sarışınların da kaşları sapsarı değil ki .s" diye savunması yapılan hadise. diğer renkler için bişey diyemiciim.

maalesef henüz konserine gidemediğim gadın. 2010 fanta gençlik festivali de olmasa canlı dinleyemeyecektim zaar. gezi direnişi mektubundan ötürü "sen sus satanist!", "o..pu!" vb. şeklinde küfürler insansı kişiler tarafından kulakları çınlatılmak üzere evrene gönderilmiştir. ama o kadar güzel bir insan ki(bence) yalnızca serçe parmağıyla kulağını kaşımasına sebep olmuştur bu iletiler (yine bence).

son albümünü ilk dinleyişimde pek beğendiğimi söyleyemem fakat albüme ismini veren "od" çığlıklarıyla kulakların pasını silmiştir.