şuan bir veteriner kliniğindeyim. ortam sakin ve soğuğa yakın mahoş bir hava barındırıyor. ortam gri tonlarında. tavanda aydınlatmalar var. ama çok göz alıyor. ortam biraz kasvetli. belkide benden kaynaklanıyordur. camın köşesinde bu kış günü üşümesin diye kalınca bir giysiyle giydirilmiş yaşlı ve sakin bir köpek yatıyor. yürüyecek hali kalmamış zavallının. sona yaklaştığının ve süresinin dolduğunun farkındaymış gibi bekliyor öylece. ortamda, bazı ticari yönü sağlık yönünden ağır olan veteriner klinikleri gibi mama, ot, suluk, tuvalet kabı vesaire gibi bir ton nesnenin onlarca markasıyla dolu değil. belli başlı iyi markalar var. hepsinin markasına göz gezdirmedim. veteriner hekim ve diğer sağlık çalışanları nazik ve cana yakın. canı gönülden yardım etmek istediklerini anında anlayabildim. iki minik guinea pigime birer insan gibi davrandılar. bu çok hoş bir davranış. ki benim minikler insan yakıştırmasını kendilerine hakaret de sayabilirler.
bilemeyeceğim.
ilaçlarımızı aldık. minikler bir çok el tarafından mıncıklandı. birazdan veteriner kliniğinden çıkacağız. yaşlı köpek ise aynı pozisyonda kıpırdamadan mışıl mışıl uyuyor.