kahkahaları akıldan çıkmayan, yeri geldiğinde tavuk gibi gıdaklayan, kısa boyuna rağmen boyundan büyük işlere imza atmış kendi gülen, seyirciyi de güldüren rahmetli komedyen.

(bkz: ayı sözlükten koli düşürmek)

son zamanlarda hayvanlar gibi yardırdığım iki programın arasındaki yorucu trafik hedesi. bir programdan diğerine atlayıp duruyorum. telefon sabah akşam şarjda.

bayramdan bayrama görünecek dövmeye sahip olmaktır. kendin görebilmek için bile kalkmasını beklemen gerekir. *

kapının dışında hayatı bırakmayı hedeflediğimiz huzur yuvası. dünyanın neresine gidersen git, en lüks otellerde kalırsan kal en çok özlenendir.

(bkz: kendi yatağın)

an itibariyle son 21 gün kalmıştır. heyecanla beklenen andır.

o kadar da acımasız olmamak gerekir. resim ile fotoğraf elbette ki farklı anlamları ifade eder. tdk bazen ne dediğini bilmiyor

(bkz: en yaratıcı başlıklar)

tepki almasına şaşırdığım başlık, kimse burada kadınlara nefret kusmuyor hatta annemin tatlı bulduğum bir repliğini yazmıştım. bu başlık eğer erkek olsaydı tepki çekmezdi, ben de bir kadınım ama bu mağduriyet fazla değil mi insan kendi cinsiyle de barışık olmalı biraz.

-eksileyin tabi ki çünkü kadın ulu orta konuşulmayacak kadar öteki

(bkz: i am the bad bitch, the bitch that you'll never know)

kendimi henüz keşfetmemiş olduğum zamanlar dandirik bir chat sayfasında tanıştığım kıza iki yıl boyunca erkekmişim gibi rol yaptım. başka bir şehirdeydi. ama her gün gibi telefonda konuşuyorduk, biraz sesimi kalınlaştırıyordum. annesiyle bile konuştum o şekilde. 1 yıl arkadaş gibi muhabbet ettik sonra kıza resmen aşık oldum. o da bana aşık oldu. 1 yıl da öyle uzaktan uzağa ilişki yaşadık. yanına gitmemi çok istemişti, görüşemediğimiz için defalarca telefonda ağlamıştık birlikte falan filan sonra tabi bir gün bütün boklarım çıktı ortaya. pislik lezbiyen diye ağzıma sıçtı. acayip yüreğim burkuldu. evet yalan söylemiştim, evet duygularıyla oynamıştım yalan söyleyerek. ama çok sevmiştim be abi. bişey diyemedim ki kıza. haklısın bile diyemedim. sadece sustum. o günler çok geride kaldı, bunlar 10 yıl önceydi. seneler sonra facebookunu, twitterını buldum. özür diledim. ama yine ağzıma sıçtı haklı olarak. "bir de utanmadan hala yazıyosun aptal" dedi. yaptığım şeyin derin pişmanlığı içerisindeyim. aşık olduğum için değil, yalan söyleyip kıza hayal kırıklığı yaşattığım için. resmen kul hakkıyla ölecem. burdan ona tekrar sesleniyorum: aylin çok özür dilerim, hakkını helal et, ben kötü bir insanım.
belki bu yazıyı okur... *

sadece yalnız yaşayanların- elbette seviyorlarsa- yapabilecekleri eylem.

çıkmaz.

çünkü herkes birbirinin elindeki nükleer silahlardan korkuyor.