efendim geçen gün adının naringergedan olduğunu söyleyen hayranımla charity olsun diye yemek yiyordum. onunla sohbet konularımızdan birisi de yalnız yaşayan sözlük yazarlarının bitmez çilesiydi.

narin tam bir tasarım tutkunu. tasarım olmayan bir şeye elini bile süremiyor. bu nedenle evinde gerçekleştirmeye karar verdiği mobilya değişimi onun için tam bir zulüm.

bu vesileyle bana eve sürekli ustalar, işçiler girip çıktığını, bu yoğun insan sirkülasyonu nedeniyle kendisinin de adının çıktığını, lakin adını çıkaranların bu konuda pek de haksız olmadığını, çünkü genellikle ustalarla olan anlaşmazlıklarını en büyük hazinesi olan bedeniyle çözmeye çalıştığını anlatırken yalnız yaşamanın zorluklarına da değindi.

ikili hayatının bir kısmında prensip sahibi bir profesyonel olan narin, evine yeterince zaman ayıramıyor, bu nedenle evdeki tadilat uzuyor, ikili hayatının gizli kısmı hazlardan hazlara koşarken profesyonel kısmı onu esefle kınıyordu. keşke evinde birisi olsaydı da şu tadilat birden bitseydi.

bu genç, kumral, çelimsiz hayranımı engin yaşam tecrübelerimle biraz sıkmaya karar verdim. zira o tek düze cinsel hayatıyla beni bıkmaksızın sıkıyorsa, benim de onu sıkmaya hakkım vardı.

ben de ona yalnız yaşadığım için kendi tecrübe ettiğim zorluklardan dem vurmaya giriştim.

öncelikle, ben pasaklı bir insanım. koli gelmeyecekse evi temizlemem. lakin artık evim o kadar pislendi ki gelmek isteyen kolileri geri çeviriyorum. zira bu pisliğin altından kalkamıyorum. bir yıldır kimseyi eve atmamış olmamın elitliğim dışındaki yeğane sebebi budur.

bunun dışında, gayet varlıklı bir insan olmama rağmen yokluk çektiğim zamanlar oluyor. tek başıma yemek yapmaktan tiksindiğim için günde en az 2 öğün dışardan yemek yiyor, bahşişlerle birlikte günde 40 ila 60 lira arası yemeklerime veriyor ve bu konuda da yalnız yaşamamı suçluyorum.

değinmek istedğim başka bir konu ise evde bir canlının sıcaklığının eksikliği. sinek kadar kocam olsun, hiç bişe yapmasa başımda dursun diye boşuna dememişler sevgili sözlük yazarları. yaşadığım nezih muhitteki tüm gayler elit ve doğal olarak gizli olduklarından, heteroseksüel yaşıtlarımın hiçbirinin bütçesinin de bu muhitte ev tutacak durumu olmadığından komşuluk ilişkim sıfır. e ben de kevbear gibi feminen bir gay olmadığımdan kedi falan da besleyemiyorum, hoşgeldin ruhsuz ev, beş gittin yalnızlık.

daha yazacak çok şeyler var ama takdir edersiniz ki işinde gücünde bir insanım. daha fazla yazamam.