yalnızlık korkusu

bazıları için korku olsa da, bazıları için bulunmaz bir nimet.
bu korkuya sahip olan insanlar bilerek veya bilmeyerek etraflarını bir sürü insanla doldurup bu korkunun gerçek olmasını engelleyebileceklerini sanırlar.*
insanları ve hayatı anlamaya başladıkça bünyeyi kaplayan bişey.
koşmaktan yorulmak gibi
hiç bir şeyi bilmeyi istememek gibi
kendiyle ilgili cümleler kurmaktan kaçınmak gibi
yalanlardan sıkılmak gibi
kaçılmaz bişey

kalabalıkta yalnız hissetmek. içimdeki o yalnızlığı bi an hissettirmesin diye sarılmak istemek hiç bilmediğin birilerine.
kutusundan çıkmış bir hayalete inandırmamak gibi kendini.
ya kutuda hayaler yoktu ya inandırmak kendini ya da kutunun henüz açılmadığına... ikisi de yalan
yalnızlık ömür boyu diyoya. öyle ya...
daha çok sevicez tamam bitmiyo ya hayat. peki sonra ne olacak? yine yalnızlık yine yeni yeniden yalnızlık
b202
her zaman korktuğu başına gelir insanın, ne zaman yalnızlıktan korkup başkasına sığınsan hemen bunu farkeder o liman, sana huzur göstermez haklıdır da,insan her zaman güçlü olmalıdır, yalnızlıktan kaçmak,yalnızlıktan korkmak, kendinden kaçmak kendinden korkmaktır aslında, yoksa bu göğün altında bu toprağın üzerinde konuşacak çok insan, sevilecek çok çocuk, öpülecek çok anne baba kardeş ,anlamaya çalışılacak çok arkadaş vardır... gel gör ki yalnız olunca kendiyle yüzleşir insan, kendiyle eğlenemeyen insanın harcı değildir yalnız kalmak , elinde tarakla banyo aynasının karşısında yalnızken bile bağıra bağıra şarkı söylemeyen insanın boyunu aşar, önce kendini sevmeyi gerektirir, önce kendini dinlemeyi gerektirir, yalnızlıktan korkan kendinden korkuyor demektir
insan kendisiyle başbaşa kalmaktan neden korksun ki, yalnız geldin yalnız öleceksin ötesi yok. hayal kırıklıkları büyük üzüntüler falan ne gerek var. alıverdiğin insanlar hayatına bel bağladığın değil de belli bir süre mutlu edebilen insanlar olmalı. bu süre uzun ya da kısa mutsuzluk ufukta göründü mü soğukkanlılıkla bitmeli.