kime güvenip kime inanacağımı şaşırdım artık. 1 haftadır yazıştık konuştuk geçen hafta sonu görüştük yedik içtik gezdik. aramamalar başladı hastayım dedi dün de yaaaahhhh ben hazır değilim kib bye dedi. insanlar değişik be sözlük madem hazır değilsin neden yaptın böyle denmez mi? bence denir.
dün akşam eve gelince ygs stresi yüzünden ulu orta herkesin önünde ağladım, bu akşam kendimi öyle rezil etmektense yatağımda ağlayabildim, troye sivan dinleyerek nedenini bilmeden yine ağladım ve matematik testi çözdüm, neyi nasıl yapacağımı bilmiyorum. eğer istediğim üniversiteyi kazanamazsam hayatım elimden kayacakmış gibi geliyor. lise, staj, dershane, sınavın yaklaşma stresleri üzerime geldikçe çenem buruşuyor gözüm sulanıyor. böyle kötü hallerdeyim.