yemek yapan erkek

güzel yemek yapan erkek seksi erkektir. candır, canandır, öpülür, sevilir...
leyla ile mecnun dizisinin iskender baba'sıdır.
yeri gelir mahallenin kadınlarına altın gününde catering hizmeti verir, yeri gelir önlüğünü giyer, mutfağa girer, göbekli bir biscolata erkeği edasıyla nefis kekler börekler yapar..
mecnun'u, onun hayta arkadaşlarını, doymak bilmez dedeleri, çoğu zaman erdal bakkalı, metonya kralı metini, hatta eve demir atıp gece gündüz dizi senaryosu yazan dostoyevski'yi bile ekmeksiz aşsız bırakmaz..
babaların babasıdır iskender baba..

(bkz: ahmet mümtaz taylan)
üşenmeyen bir insandır, yemek yapiken erkek sayısının az olması sebebiyle* kendini izafiyeti açıklamışşasına başarılı görebilir. ayrıca kötü yemek yapsa bile bunu kabul etmez ve diğer erkeklerin kendisinden kötü yemek yaptığını düşünür.
sevgilisini doyuran erkektir.
uluslararası şef olan eski sevgiliyi akıllara düşüren baslık. acıktım.
yalnız yaşamış ve aç kalmamak için öğrenmiştir. sonra da, işin keyif tarafını yaşıyordur.
hazır çorba yapınca havalara giren türleri vardır bunların. hatta "makarna yapabiliyorum!" diyip, dünyadaki bütün açlığa çare bulmuşcasına sevinenler de vardır. hepsi de kendisini "yemek yapabilen erkek" olarak görmektedir. görüntüye aldanmayın.
itiraf edeyim onlardan biriyim. yapar yapar yerim yahu. bu yüzden hayatım boyunca zayıf biri olamadım ben
aşçılık okulunu bitirmiş erkeklerin tamamıdır. ayrıca öğrenci evinde, bekar evinde kalan işin başa düştüğü durumlarda alternatifi olmayan erkektir.
tek başıma yaşamaya başladıktan sonra mecburen öğrendiğim yetenek. ama bulaşıklardan hala nefret ediyorum. 9 gündür biriktiriyorum. rekorum 3 hafta. bakıcaz
yemek yapmak inanilmaz rahatlatir beni.. cok keyif alirim. ozellikle farkli mutfaklara yonelik seyler yaparken. eti marine ettigim sarabi yemegin yaninda icerken kendimle bu lezzet icin sevisirim.
bulaşığı da yıkarsa vermenin şart olduğu erkek.
salçayı makarna dışında yemeklerde kullanmayı bilen erkektir.
mantı açamayan erkeğe "yemek yapan erkek" diyemiyorum
ben oluyorum bu. her zaman yapmıyorum. herkese yapmıyorum. ama yaptığımda çok güzel yapıyorum. en çok kek ve kurabiye yapmayı seviyorum. sadece yaptığım yaş pastaları beğenmiyorum çünkü özsüt'ten aldığım pastalara hiç benzemiyorlar. onu da üniversiteye başlayınca öğreneceğim.
ilkokul 4te yaptıgım ilk brownienin dillere destan olmasıyla bu gruba dahil oldum, haliylen göbek de yapılan kekler kurabiyelerle bu hale geldi. en son cok iyi bir pizza hamuruna rastladım ve yapılmasıyla butun ev ahalisinden 5 puanı da kaptık. chocolate chip cookiem ef-sa-ne-dir söylemesi ayıp olmasın...

butun arkadaslarım "keske tek yasasan da sana gelsek bize yemekler yapsan" modunda ama açıkcası en güzeli yemekleri sizi gercekten seven insanlarla paylaşmak
şantiyede kadınlardan çok kek börek yapıp götürüyorum ya ben. bence yemek yapmak insanın içinden gelir. o konuda meraklı ve deneyci olur insan. iki farklı malzemeyi bir araya getirmeyi kafasında kurar ve en kısa zamanda dener. bu durum da cinsiyete bağlı olmamakla beraber erkeklerde daha severek yapan insan gördüm sanırım.
arkasında bir dünya bulaşık bırakıyorsa yapmasa daha iyidir.
  • /
  • 3