aynı anda hem onca davetkâr (bkz:
fincana kahve koydum gel),
hem de bunca naif (bkz:
sessizlik sensin geceleri) olan misler misi
ezginin günlüğü türküsü,
ilk aşk albümünden.
buradan dinlenir:
sözleri de şöyle:
ay nerde doğsa, oradaydık
dallarda
zerdali çiçekleri
savrulup gider rüzgar esince
bütün bir bahar böyle geçti
anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymış meğer içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri
fincana kahve koydum gel, ah
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağın üstünden, aman aman
dallarda beyaz çiçekler
döndüm gecenin karasına
artık kimse kıramaz beni
o kül gibi deniz, o sessiz kız
kayıp bir sandala binip gitti
ne sen söyledin derdini
ne ben sevdiğime inandım
unut geçen eski günleri
bunca yıl sonra nasılsın
anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymış meğer içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri
fincana kahve koydum gel, ah
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağın üstünden, aman aman
dallarda beyaz çiçekler