türk adalet sisteminin lanet bakış açısına ve bazı yetişkinlerin " ama o da istemiş canım!" duyarsızlığına bakarak pek de trajik bir olay olarak kabul edilmeyecek haber. ne var ki? çocuk gönüllü işte. bütün dünyası penisinin çevresinde dönen bir grup hayvana gün doğar. "bu bir çocuk, istiyor olsa bile bu doğru değil, ben insansam bu kötülüğü ona yapmamalıyım." sağduyusu, erdemi de olmayınca memleketin her yerinden böyle insanı insanlığından utandıracak haberler yağmur gibi geliyor. çocuk kışın ortasında paltosuz sokağa çıkmak ister, olmayacak nesneleri yutmak ister, pencereden izlediği süper kahramanlar gibi atlayıp uçmak ister. çocuk bu ister! sen bu fırsattan yararlanmak zorunda mısın hayvan! yok mu vicdanın, aklın? yatacak yetişkinlerin köküne kıran mı girdi? bu uzar gider. burada bir kere daha başka bir entryimde sözünü ettiğim "erkeğin karanlık yüzü" adlı kitabı okumanızı öneririm. bütün düğümler o karanlık yüzde duruyor.

kitaptan küçük bir alıntı: "insan yalnız genetiğinin bir ürünü değildir. aynı zamanda içinde yetiştiği kültürün, aldığı eğitimin ve seçimlerinin de ürünüdür."

seçimlerimiz bizi insan yapar ya da insanla hayvan arasında bir noktada tutar.