bunu kesinlikle kıtlık olarak görmüyorum. ben çok iyi istifade ettim bu kıtlıktan. kriz fırsat demektir. eğer siz de gerçekten bu işi hakkıyla yapıyor olsanız şikayet etmezdiniz.

bakın ta liseden en yakın arkadaşım vardır dedikoduya gönül vermişizdir ikimizde ve düzenli olarak gıybet yaparız. hep konuşacak bişeyler bulurduk. fakat 1 aydır herkes evde oturduğundan veri akışı anadolu ajansından bile yavaş akmaya başladı.
peki kankim yeni veriler gelmeyince dedikodusuzluktan kafayı yiyip ne yaptı. eski defterleri açtı ve sonsuza dek konuşulmamak üzere yemin edilmiş karanlık dedikoduları benimle paylaşmak zorunda kaldı. şu an vicdan azabından ölse bile kanını akıttı rahatladı.

ben ise covid-19 bizi evlerimize kapatmasa hayatta öğrenemeyeceğim bir dedikodunun bünyemde yarattığı huşu ile mesudum.

dedikodu yakın bir arkadaşımızın kocasını bir erkekle aldatıp daha sonra hiçbişe olmamış gibi tatile çıkmaları. ve tatilde kocişi uyurken de birkaç kere zikişmeleri tarzı bir dedikodu. bunu diğer arkadaşıma anlatması da hüplettiği çocuğun ben sana aşık oldum her şeyi göze aldım diyerek kızı korkutması. akıl danışmak için anlatmış. arkadaşımda iyi niyetle bunu yıllarca içinde saklamış. bunun ağırlığı ile ezilmiş canım benim.
demem o ki hazır malzeme sıkıntısı varken arkadaşlarınıza bu dünyanın ölümlü dünya olduğunu eğer söyleyecekleri bişe varsa geç kalmadıklarını söyleyin. sıkıştırın yapın bişeyler bu fırsatı kaçırmayın yoksa vasat dedikodularla geçer gider günleriniz bu virüs geçerse.