italya dolaylarında evinin adamı oldu, umarım yakışıklı bir adamın evi olarak hayatına devam eder.
bayramda konuştuk , gelip gelmeyeceğini sordum “ tatillerde “ dedi, niyeti yokmuş dönmeye. “ gelme, git git. buralar bombok” diyerek, kendisine hak verdim.
ki kendisi benim hem psikoloğum, hem yürüyüş arkadaşım hem de düğün derneklerde naylon çorap yakana kadar oynadığım zat- ı şahane olmasına rağmen, assssla gelmesini istemediğimdir.
çünkü onu uzaktan sevmek, dostlukların en güzeli. çünkü dostluk , mutluluğuyla mutlu olmak.
( şu an biraz duygusalım sanırım)