kimi zaman beynin düşünmekten sıçmaya fırsat bulamamasından kaynaklanır. az önce dinlediğiniz bir espiri, sevgilinizin elleri aklınızı meşgul ederken aynı anda bir sürü işi yürüten beyniniz bir türlü sıçma işlemine odaklanamaz.
bir diğer mevzuda sıçtığınız tuvalet kabinlerinden kaynaklanır. okulda sıçan arkadaşlarına ıslak peçete atıp yukardan bakmaya çalışan ergenleri gözlemlediyseniz toplum içinde sıçarken klostrofobiniz varmış gibi yukarıya, tuvalet kabininin saldırıya* açık yerlerine bakarsınız.
en kötüsü de alafranga tuvaletlerle dolu bir binada bulunmanız. çocukken ayaklarımla üstüne oturarak sıçıyordum ama eşek kadar olunca kırarım diye etrafına bir sürü tuvalet kağıdını yerleştirerek, ziyan ederek, sıçıyorum. ne yapayım suç kendisini bir avrupa ülkesinde sanıp bir tane bile alaturka, adını yediğim turka* tuvalet bırakmayan mimarın veya mühendisin. ayrıca beni alafranga tuvalet kullanmaya mecbur ederek bağırsaklarımın sağlığı ile oynadığı için dava açmam gerek ama neyse.

tuvaletlerle ilgili o kadar fazla anım var ki , arkadaş görüşmelerinde illa konu bir şekilde dönüp dolaşıp benim tuvalet hatıralarıma geliyor. bir çoğu ile trajı komik olay yaşamışım çünkü. o yüzden korkuyorum . genelde eve kadar tutmayı tercih ederim. dayanılmayacak bir durumda olursam da boynumu büküp korku içinde indiriyorum pantolonumu. hayır ben korkumu aşsam bile ortak kullanım tuvaletleri kullanmak rahatsızlık veriyor.
ay hep bir sorun anlayacağınız.