bir can daha göçmüş, yine, bir eşcinsel yine eşcinsel olduğu için ailesi tarafından dışlanmış, tahammül edilememiş, artık okuyamıyorum böyle haberleri, duymak istemiyorum, kaybolan her bir canla ben de biraz kayboluyorum, dünya daha beter bir yer oluyor, eşcinsel olmanın verdiği yük daha da ağırlaşıyor, ahmet öldürüldüğünde de aynıydı, kurşuna dizilen 17 yaşındaki çocuğun haberini okuduğumda da, bir trans 30 kere bıçaklandığında veya evlendirilmek istenen kız intihara kalkıştığında, hepsi aynı, hepsinde bir depresyon, bizi yaşarken gömüyorlar gerçekten, kim bilir ne zaman depresyona girdi, belki çocuklukta ilk farklı olduğunu hissettiğinde, belki çevresindekiler "ibne" diye şakalaşırken onlarla kendine gülmek zorunda olduğunda veya kendisine ibne denildiğinde, ailesine açılmak istediği ama bunu asla anlamayacaklarının farkına vardığında, asla kendisinden beklenilen hayatı yaşayamayacağını anladığında .........intihara sürükleyen ailesiydi, o her bir boku bildiğini sanan çevresindeki yaratıklardı, bu ülkeydi, nefes alamadı rahatça, gizlendi, kendisi gibi olamadı, içindeki güzelliği gösteremedi insanlara, anlaşılmadı, sevilmedi, kendi kanından olanlar tarafından terk edildi, ne çok ortak yönümüz var, aynı depresyonu paylaşıyoruz, aynı yükü, var olmaması gereken bir yükü